พ่อแม่ของอ้ายเป็นชาวนา
เพิ่นพาเตะกล้าตั้งแต่น้อย
จนโตอ้ายเติบใหญ่ บ่รวยดอกเด้อสาว
บ่ได้ปริญญาบได้รวยเงินตรา
บ่ได้มียศฐามีหน้ามีตาดอกคือไผ
กินตั้งแต่เหล้าขาว บักสองขวดใหญ่
บ่ได้เดือดร้นไผ เบิ่ดแล้วกะเซนต์ใหม่
ย้อนว่าเกิดมาจน ผู้สาวเลยบ่สนใจ
กะย้อนเฮาผู้ฮ้าย เขาเลยมองข้ามไป
ความสุขคือการไต้หนู ชวนหมู่ไปหาเลาะทุ่ง
ตามประสาของผู้บ่าวขาดง มันกคงบ่เข้าตาไผ
แอบฮักเจ้าหลาย ลูกสาวผู้ใหญ่ ทรามวัยเรียนอยู่ม.ปลาย
จอบซอมเบิ่งตอนเจ้าผ่านไป ได้แต่แนมบ่กล้าเข้าไปหา
ย้อนจบ ม.3 ลืมซ้ำวิชา ที่ครูเพิ่นได้สั่งสอน
ฮอดมื้อนี้กะเลยหัวอ่อน ย้อนอ่านใจเจ้าบ่ออก
เป็นแค่คนธรรมดาที่ไม่มีวุฒิปริญญา
น้องนางคนงามเธอคงไม่สน
ถึงพูดออกไปเธอคงม่สนหรอกกานดา
ทรงเจ้าพ่อเรียนจบแค่ป.6 เพราะนี่คือเรื่องจริงไม่ได้โกหก
ขอบคุณที่ฉันมีเธอขอบคุณสรวงสวรรค์ที่ทำให้เจอ
ฉันรักเธอไม่เสื่อมคลาย รักเธอคนนี้ไปจนตาย
ขอมีในอ้อมกอดฉันะรักเธอคนนี้ตลอดไป
ความสุขคือการไต้หนู ชวนหมู่ไปหาเลาะทุ่ง
ตามประสาของผู้บ่าวขาดง มันกคงบ่เข้าตาไผ
แอบฮักเจ้าหลาย ลูกสาวผู้ใหญ่ ทรามวัยเรียนอยู่ม.ปลาย
จอบซอมเบิ่งตอนเจ้าผ่านไป ได้แต่แนมบ่กล้าเข้าไปหา
ย้อนจบ ม.3 ลืมซ้ำวิชา ที่ครูเพิ่นได้สั่งสอน
ฮอดมื้อนี้กะเลยหัวอ่อน ย้อนอ่านใจเจ้าบ่ออก
พ่อแม่ของอ้ายเป็นชาวนา
เพิ่นพาเตะกล้าตั้งแต่น้อย
จนโตอ้ายเติบใหญ่ บ่รวยดอกเด้อสาว
บ่ได้ปริญญาบได้รวยเงินตรา
บ่ได้มียศฐามีหน้ามีตาดอกคือไผ
กินตั้งแต่เหล้าขาว บักสองขวดใหญ่
บ่ได้เดือดร้นไผ เบิ่ดแล้วกะเซ็นใหม่
เบิ่ดแล้วกะเซ็นใหม่